باب کوکو

با نام حق

سلام برشما

به دعوت دوستان عزیز در جلسه ی بی ریا و خودمانی شان

سخنانی داشتم در مورد دین و لزوم آن

و جدایی ناپذیری انسانها از این عنصر حیات بخش

به دو دلیل فطری بودن و نیازمند بودن انسانها به دین...

پس از بیان مطالبم که چندان هم وقت برایش نگذاشته بودم

به عینه تاثیر این حرفها را دیدم و باور کردم که به قول شهید مطهری (ره)

خورشید دین هرگز غروب نمی کند

من نمی دانم آنهایی که رابطه ای با خدا ندارند ودین را افیون می دانند

دستشان به کجا «بند» است و در این بی وزنی چه می کنند؟

خداوند حی داور همه را هدایت کند...

یا حق