خاطره ای از آیت الله العظمی تبریزی (ره)
با نام حق
سلام
و اما خاطره
با تنی چند از دوستان به دیدار ایشان رفته بودیم
نمایی از این دیدار
بعد از دیدار وقت نماز ظهر شد
و اعلام شد که ایشان نماز می خوانند
خوشحال شدیم
من به اصطلاح خیلی خودم رو گرفتم
همه چیز رو غلیظ می گفتم
آخه نماز مستحبی رو داشتم می خوندم که توسط یکی از آقا زاده هاشون خبر رسید که
به ایشون بگید اخلاص مهمه نه غلیظ خوندن اخلاص!
و منظور ایشان سوره اخلاص بود
درس بزرگی گرفتم
رحمه الله علیه